
ارز دیجیتال چیست ؟
به زبان ساده میتوان گفت ارز دیجیتال یعنی پولی که در فضای اینترنتی مورد استفاده قرار میگیرد و ظاهر فیزیکی و قابل لمسی ندارند. یعنی وجود خارجی ندارد. ارز دیجیتال در دنیای واقعی حالت فیزیکی ندارد اما بسیاری از ویژگیهای پول فیزیکی را دارد. مهمترین نکتهای که درباره ارز دیجیتال وجود دارد این است که به مکان خاصی محدود نمیشود و از هرنقطه از جهان میتوان تراکنشی بر اساس ارز دیجیتال انجام داد. ارزهای دیجیتال به صورت الکترونیکی بوده که مبنای آنها صفر و یک است ذخیره و منتقل میشوند.
ارزهای دیجیتال درحال تغییر دادن همه چیز هستند. در آینده نیازی نیست که پول کاغذی با خود داشته باشید یا پول خود را در بانک نگهداری کنید. رمزارزهای دیجیتالی با استفاده از بستر فناوری بلاکچین و علم رمزنگاری ایجاد شده اند. این رمزارزها امنیت بالایی داشته وکسی نمیتواند در آن دخل و تصرفی داشته باشد.در حقیقت با بلاکچین این رمزارزها شفاف،غیرمتمرکز و نفوذناپذیر شده اند.
رمزارزهای دیجیتالی براحتی قابل انتقال هستند. همچنین می توان با استفاده از کیف پولهای دیجیتالی به راحتی میتوانند بدون هیچ هزینهای از رمزارزهای خود نگهداری کرد.بعضی از ارزها نیزابواسطه مایینینگ ویا ساز و کار استخراج به وجود میآیند.
از دیدگاه اکثر مردم بیت کوین اولین ارز دیجیتال حقیقی یا رمز ارزی است که ایده آن سال ۲۰۰۸ در وایتپیپر بیت کوین ایجاد و اولین سکههای آن در سال ۲۰۰۹ بوجود آمد؛ گرچه پیش از بیت کوین نیز تلاشهای زیادی برای ساخت یک ارز دیجیتال صورت گرفته بود.
دو مشکل بزرگ «اعتماد به شخص ثالث» و «دوبار خرج کردن» باعث ایده شکل گیری ارزهای دیجیتال شد.درواقع وقتی که از بانکها برای انتقال پول و نگهداری آن استفاده میشود،یعنی به آن بانک اعتماد شده است. بصورت کلی ، برای انجام وپیشبردن بسیاری از کارها اعتماد ضروری است. مشکل دوبار خرج کردن در سیستمهای مالی که توسط سرورهای مرکزی با بررسی موجودیها حل شده بود، جلوی افراد را از خرج کردن دوبارهی مقدار مشخصی پول میگرفت. این راهکار به صورت غیرمتمرکز در بیت کوین ارائه شد و تمامی افراد با بررسی تاریخچه تراکنشها میتوانستند از تقلب کردن سایرین جلوگیری کنند.
مسئله اعتماد و دوبار خرج کردن را بیت کوین به عنوان اولین پول الکترونیکی توانست حل کند. برای نقل و انتقال پول و نگهداری آن به شخص، سازمان، گروه و یا بانکی دیگر نیازی به اعتماد کردن نبود. اعتماد نه تنها در انتقالات پولی، بلکه در بسیاری از امور دیگر برای انسانها همیشه یک مشکل بوده است .
انواع ارزهای دیجیتال
تعداد ارزهای دیجیتال موجود در حال حاضر زیاد می باشد، اما بیشتر آنها کارکرد و ویژگیهای مشابهی دارند. اولین و معروفترین آنها بیت کوین(Bitcoin) است. اما ارزهای مشهور دیگری هم در دنیای ارزهای دیجیتال وجود دارد که از آنها میتوان به ترون(Tron)، ریپل(Ripple)، اتریوم(Ethereum)، لایتکوین(Litecoin)، بایننس(Binance) و مونِرو(Monero) اشاره کرد.این ارزهای دیجیتالی، مشهورتر از سایر ارزهای دیگر در بازار هستند و به نوعی رهبران بازار ارزهای دیجیتال به شمار میروند.
ارزهای دیجیتال در ایران هم مانند دیگر نقاط دنیا، مورد بررسی افراد خبرهای مانند مهندسان، سرمایهگذاران و از همه مهمتر دولت قرار گرفتهاند. البته فعلا به شکل رسمی و قانونی، خبری درباره استفاده و کاربرد این ارزها مطرح نشده است.اخبارجدید حاکی از این است که در ایران ،دولت، به زودی، ارز دیجیتال مخصوص به خود را راهی بازار میکند اما در حال حاضر میزان صحت این اخبار نامشخص است. در هر صورت کارشناسان زیادی در ایران هستند که در حال بررسی ارزهای دیجیتال هستند.
تفاوت ارزهای دیجیتال با پول معمولی در چیست؟
1- تراکنش ارزهای دیجیتال غیرقابل برگشت هستند. با انتقال ارز دیجیتالی وتایید تراکنش، دیگر امکان برگشت آن وجود ندارد و تنها در صورتی که گیرنده مایل به انجام این کار باشد امکان پذیر است. اگرچه در بانک ها این گونه نیست، اگر به اشتباه پولی انتقال داده شود در نهایت با پیگیری قضایی میتوان آن را برگشت داد. درصورتی که بیت کوین یا ارز دیجیتال دیگری اشتباها انتقال پذیرد باید بیخیال آن شوید!
2- ارزهای دیجیتال ناشناس یا نیمه ناشناس هستند. آدرس کیف پول که به نوعی شماره کارت یا شماره حساب را شامل میشود دارای اطلاعات هویتی شما نمیشوند. آدرس کیف پول شامل ترکیبی از عبارات و اعداد میشود که تنها با بررسی تاریخچه تراکنشها و تحلیلهای عمیق میتوان به هویت افراد پیوند زد. البته برخی ارزهای دیجیتال به صورتی طراحی شده اند که شناسایی هویت افراد بسیار سخت بوده و حریم خصوصی محور هستندو تقریبا شناسایی هویت ممکن نیست. مانند: مونرو، زیکش و گرین.
3- ارزهای دیجیتال ارسال پول را به سراسر دنیا ممکن میکنند و جهانی هستند. انتقال پول با سیستم های امروزی ممکن است طولانی باشد و چند روز طول بکشد اما ارزهای دیجیتال در چند دقیقه این کار انتقال را انجام میدهند. ارزهای دیجیتال محدودیت مرزی ندارند و آنها را میتوان از هر نقطهای در دنیا به نقطه دیگر انتقال داد.
4- امنیت ارزهای دیجیتال بالاست. این امنیت در مبادلات درون شبکهای توسط قدرت هش به اشتراک گذاشته شده توسط افراد (در سیستمهای اثبات کار) تامین میشود. از طرفی سیستم رمزنگاری کلید عمومی و کلید خصوصی این امکان را به اشخاص میدهد که خودشان کنترل پولهای دیجیتالشان را بر عهده بگیرند و شخص دیگری نتواند به آنها دسترسی پیدا کند.
5- انحصاری بودن رمز ارزها نسبت به پول معمولی یکی دیگر از این تفاوتها می باشد. استفاده از ارزهای دیجیتال نیازی به کسب اجازه از شخص یا ارگانی خاص و...نیست. با دانلود تاریخچه تراکنشها و بدون نیاز به کسب اجازه میتوان اقدام به انتقال ارز دیجیتال کرد.
متاسفانه فقط اعضای سایت قادر به ثبت دیدگاه هستند
دیدگاه ها 0